Mooie rondwandeling vanuit Kessel langs de Maas naar Kessel-eik en via de Musschenberg, Waye naar de pauzeplaats, via de Hei, Dijk en Broek weer terug naar de startplaats.

U start op de parkeerplaats nabij de oversteek van de Maas per veer naar Reuver/Beesel, Veers 1 te Kessel.

Pauzemogelijkheid bij: Café de Pleisterplaats
Rijksweg 5
5995, Kesseleik, Limburg, NLD
0774621364
http://www.pleisterplaatskessel.nl/
info@pleisterplaatskessel.nl

Peel en Maas is een Nederlandse gemeente in de provincie Limburg. Ze is op 1 januari 2010 ontstaan uit een fusie van de vroegere gemeenten Helden, Kessel, Meijel en Maasbree. Peel en Maas telde op 1 januari 2010 43.020 inwoners (bron: CBS) op een oppervlakte van 161 km².
Gemeentelijke herindeling 2008
De Gedeputeerde Staten wilden graag dat de gemeentes in Noord-Limburg voor 1 april 2008 een besluit namen hoe zij met elkaar willen samenwerken. Mocht dit niet lukken, dan zou de provincie een besluit namens de gemeenten nemen. De gemeentes Helden, Kessel, Maasbree en Meijel zouden eventueel een nieuwe fusiegemeente kunnen vormen.
De gemeenteraad van Helden was unaniem voor fusie. In Maasbree was iedereen voor de fusie, behalve eenmansfractie Lokaal Actief. In Kessel was slechts één raadslid van Reëel Alternatief tegen de fusie. Alle drie de gemeentes hebben aangegeven dat zij hoe dan ook een fusiegemeente zouden vormen, ook al wilde Meijel niet meedoen. In Meijel daarentegen waren alleen de oppositiefracties MVP en VVD vóór herindeling, de coalitiefractie CDA was tegen. De FWM-PvdA, de grootste coalitiepartij, nam de beslissing op 10 september 2007 en was tegen de herindeling. Hierbij koos Meijel voor zelfstandigheid en wilde alleen op lange termijn eventueel een fusie met de nieuwe gemeente Peel en Maas aan.
Op 2 oktober 2007 lieten de burgemeesters van de vier gemeentes weten dat slechts drie gemeentes verder gingen in een fusiegemeente. Deze moest voor 1 januari 2010, bij de eerstvolgende gemeenteraadsverkiezing, een feit zijn.
Op 10 maart besloot de Meijelse gemeenteraad echter met een kleine meerderheid (6-5) om voor een fusie met buurgemeenten Helden, Kessel en Maasbree te kiezen. Tijdens de extra raadsvergadering over de herindeling van Meijel stemde het grootste gedeelte van de fractie FWM-PvdA tegen fusie. Hierop besloten 4 leden van deze fractie per direct of op korte termijn hun raadslidmaatschap op te zeggen.
Er werd in 2008 een werkgroep gevormd om de fusie voor te bereiden en personeel van alle gemeentes te informeren. Deze werkgroep kreeg de naam Peel en Maas. Uiteindelijk werd dit in januari 2010 ook de gemeentenaam.
Dorpen en kernen
De gemeente Peel en Maas is het resultaat van een fusie tussen vier (voormalige) gemeentes met ieder haar eigen wijken en kernen. De onderstaande tabel geeft een overzicht van deze dorpen en kernen.
Helden
Beringe
Egchel
Grashoek
Helden
Koningslust
Panningen
Kessel
Kessel
Kessel-Eik
Maasbree
Baarlo
Maasbree
Meijel
Meijel
Naam
De gemeente Peel en Maas is aan zijn naam gekomen door de inwoners. De naam werd in drie fases gekozen:
1. Algemene naamverkiezing
Iedereen kon via een door een plaatselijk communicatiebureau opgezette campagne via internet een willekeurige naam inleveren hoe vaak hij wilde. Vanuit de ingeleverde namen is door een werkgroep - bestaande uit mensen vanuit iedere oude gemeente, aangevuld met een onafhankelijke voorzitter - een top 3 gemaakt (1 - gemeente Helden, 2 - gemeente Land van Kessel en 3 - gemeente Peel en Maas).
2. Top 3 stemming
Aan de hand van de gemaakte keuze in fase 1 werd een tweede stemronde voorbereid. Alle inwoners van de deelnemende gemeentes die 14(!) jaar of ouder waren (hier is héél bewust voor gekozen omdat de jeugd hierdoor meer betrokken raakte bij de naamkeuze) kregen een brief met een stembiljet met daarin een unieke code, om weer via internet te stemmen. Voor mensen die niet digitaal wilden stemmen kon het stembiljet ook worden ingeleverd of worden teruggestuurd naar de gemeente. Dit werd beide massaal gedaan. De papieren stembiljetten werden weer door vertegenwoordigers van alle gemeenten onder leiding van het hoofd bevolkingszaken geteld. Via internet kreeg de naam gemeente Helden een lichte voorkeur. Met de handmatig getelde stemmen erbij kreeg uiteindelijk de naam gemeente Peel en Maas de meeste stemmen. Het was een echte nek aan nek race met een minimaal verschil.
3. Vergaderen
Met deze drie overgebleven namen werd een gezamenlijke openbare vergadering gehouden met alle burgemeesters, wethouders en gemeenteraadsleden van de fusiegemeentes. De door de bevolking gekozen naam Peel en Maas werd hier bekrachtigd en was nieuwe naam gemeente Peel en Maas een feit.

Kessel is een plaats en voormalige gemeente in Limburg (Nederland), en maakt deel uit van de gemeente Peel en Maas.
Voormalige gemeente
De gemeente telde 4263 inwoners (nov. 2009, bron: CBS) en had een oppervlakte van 22,13 km² (waarvan 0,90 km² water). Kessel grenst aan de Heldense Bossen, een uitgestrekt bosgebied met stuifduinen. De stad Kessel kreeg in 1312 stadsrechten. Kessel maakt deel uit van de gemeente Peel en Maas.
Gemeenteraad
De laatste gemeenteraad bestond uit 11 zetels:
• Reëel Alternatief 5 zetels
• CDA 4 zetels
• Kessels Perspectief 2 zetels
Kernen
Kessel was een van de kleinste gemeenten van de provincie Limburg. De enige officiële kernen binnen de gemeente waren Kessel en het van oudsher bijbehorendeKessel-Eik. Ook de gehuchten Het Broek, Hout, Donk en Oijen behoorden tot de gemeente Kessel.
Geschiedenis
Kessel is een oud Maasdorp dat ontstaan is rond een wachttoren uit de 10e eeuw. De oudste geschriften over Kessel stammen mogelijk uit het eind van de elfde eeuw. De graven van Kessel, wonende in het vroegere kasteel Keverberg (nu een ruïne), zijn ook de stichters van de Duitse stad Grevenbroich bij Düsseldorf (omstreeks 1300).
Gedwongen door geldgebrek verkocht de laatste graaf van Kessel, Hendrik V, in 1279 Kessel (alles op de linkeroever van de Maas en het kasteel) aan Reinoud I, graaf van Gelder. Het kwam dus bij het Overkwartier van Gelder en later bij Spaans Opper-Gelre. Tijdens de Spaanse Successieoorlog werd het door Staatse troepen bezet, waarna het in 1713 werd overgedragen aan de Pruisische bondgenoot. Zo bleef het als deel van Pruisisch Opper-Gelre ongeveer een eeuw lang Duits (tot 1814).
Tijdens gevechten aan het einde van de Tweede Wereldoorlog werden kasteel, kerk (een ontwerp van P.J.H. Cuypers) en de molens zwaar beschadigd. Van het kasteel resteert alleen nog de ringburcht. De kerk werd na de oorlog met enkele wijzigingen herbouwd. Van de molens ging de molen aan de Molenstraat in vlammen op en werd niet meer herbouwd. De Sint Anthoniusmolen werd meteen na de oorlog hersteld.
Op 1 januari 2010 is de gemeente opgeheven en opgegaan in Peel en Maas.
Het graafschap Kessel was een gebied in het noorden van het huidige Nederlands Limburg en enkele gebieden in Noordrijn-Westfalen. Het graafschap komt voort uit deMaasgouw, die na 900 uiteengevallen is in kleinere gebieden. De graven van Kessel zetelden in de burcht van Kessel aan de Maas, het latere kasteel Keverberg. Zij worden vermeld in het oudst bewaarde archiefstuk van Nederland: een oorkonde van 7 oktober 950, waarin koning Otto I (de latere keizer Otto I) aan zijn leenmanAnsfried het markt- en muntrecht van Cassalum schenkt.[1] Graaf Ansfried mocht er ook tol gaan heffen. Later werd hij heilig verklaard. Zijn bastaardzoon Balderik volgde hem op als graaf van Kessel.
Graaf Hendrik V van Kessel, de laatste graaf die in Kessel resideerde, verkocht zijn bezittingen westelijk van de Maas in het latere Land van Kessel in 1279 aan graafReinald I van Gelre. De residentie van de "Graaf van Kessel" werd verplaatst naar Brüggen aan de andere zijde van de Maas, waar een nieuwe burcht werd gebouwd. De laatste graaf van Kessel, Walram van Kessel, stierf op 20 Oktober 1304 en ligt begraven in Grevenbroich.
De Kesselse gebieden ten oosten van de Maas (Steyl en Tegelen, Grevenbroich, Boisheim, Gladbach en Brüggen), vielen na het uitsterven van de Kesselse dynastie door erfenis en aankoop tussen 1304 en 1307 aan de graven van Gulik.
Het voormalige Land van Kessel komt ongeveer overeen met het ten westen van de Maas liggende deel van het huidige Noord-Limburg. Het omvatte in de 17e eeuw twintig dorpen die gezamenlijk hun belasting afdroegen aan het landsbestuur in Roermond (van noord naar zuid; schrijfwijze 21e eeuw): Geijsteren, Wanssum, Oostrum, Venray, Oirlo,Meerlo, Blitterswijck, Ooijen, Broekhuizenvorst, Swolgen, Tienray, Horst, Lottum, Grubbenvorst, Sevenum, Blerick, Maasbree, Baarlo, Helden en Kessel.
Graafschap Kessel
In de 13e eeuw was het latere Land van Kessel bestuurlijk gezien nog een lappendeken. Het merendeel van de dorpen behoorde tot 1279 tot het graafschap Kessel, maar Venray en Geijsteren hoorden bij het graafschap Gelre (Venray in ieder geval vanaf 1220 en Geijsteren vanaf 1236) en langs de Maas lagen hier en daar bezittingen van de heren van Cuijk (waaronder Ooijen), de heren van Millen (Grubbenvorst) en de heren van Broeckhuysen (onder andere Broekhuizen).
De graven van Kessel zetelden in het kasteel van Kessel aan de Maas, het latere kasteel Keverberg. Zij worden vermeld in het oudst bewaarde archiefstuk van Nederland: een akte gedateerd 7 oktober 950, waarin koning Otto I (de latere keizer Otto I de Grote) aan zijn leenman Ansfried het markt- en muntrecht van Cassalum schenkt. Graaf Ansfried mocht er ook tol gaan heffen. Later werd hij heilig verklaard. Zijn bastaardzoon Balderik volgde hem op als graaf van Kessel.
Graaf Hendrik V van Kessel, de laatste graaf die in Kessel woonde, verkocht zijn bezittingen in het latere Land van Kessel in 1279 aan graaf Reinald I van Gelre. De residentie van de graaf werd verplaatst naar Brüggen in het huidige Duitsland. Na het uitsterven van de dynastie kwamen alle gebiedsdelen van het graafschap Kessel aan de oostkant van de Maas, Grevenbroich, Boisheim, Gladbach en Brüggen, door erfenis en aankoop tussen 1304 en 1307 aan de graven van Gulik.
Graafschap en hertogdom Gelre
De graven, sinds 1339 hertogen van Gelre, verwierven in de loop van de 14e en begin 15e eeuw de resterende heerlijkheden in het Land van Kessel. In 1311 verkocht de heer van Millen de heerlijkheid Grubbenvorst aan graaf Reinald I van Gelre. Omstreeks 1400 verkocht de heer van Cuijk zijn laatste bezittingen in het land van Kessel (onder andere in Maasbree en Ooijen) aan de hertog van Gelre. In 1402 droeg Willem van Broeckhuysen de heerlijkheid Broekhuizen in leen op aan hertog Reinoud IV van Gulik, die tevens hertog van Gelre was, en in 1434 werd het allodiale kasteel van Broekhuizendoor de familie van Broeckhuysen aan hertog Arnold van Egmond, hertog van Gelre, opgedragen.
Gelre was opgedeeld in vier sectoren, die vanaf 1359 "kwartieren" werden genoemd. De Gelderse bezittingen in het land van Kessel behoorden tot het Overkwartier of Opper-Gelre. Men sprak ook wel van "Kwartier van Roermond". Dit kwartier was op zijn beurt, in ieder geval vanaf 1352, bestuurlijk in een aantal Ambten onderverdeeld. In het ambt van Kessel waren de landsheerlijkheden van het Land van Kessel verenigd, dat wil zeggen de heerlijkheden waar de hertog van Gelre zelf heer was (onder andere in Venray, Wanssum, Broekhuizenvorst, Swolgen, Sevenum, Blerick, Helden, Baarlo en Kessel). In deze landsheerlijkheden werd de hertog vertegenwoordigd door de ambtman van Kessel, ook wel drost of drossaard genoemd. In de andere heerlijkheden (Geijsteren, Oostrum-Spralant, Oirlo, Meerlo, Blitterswijck, Oijen, Broekhuizen, Lottum, Horst en Grubbenvorst) nam een leenman van de hertog het bestuur waar. Deze heerlijkheden lagen wel in het Land van Kessel, maar behoorden niet tot het ambt van Kessel.
Vanaf ongeveer 1400 tot 1639 woonde de ambtman van Kessel meestal in het kasteel van Horst.
Reinoud IV van Gulik draagt in 1402 zijn land Kessel op aan koning Karel VI van Frankrijk, terwijl hij voor het kasteel van Horst hertog Lodewijk I van Orléans, broer van de Franse koning, tot leenheer maakt. Van 1402 tot 1423 is het land van Kessel als het ware een apart land en heerlijkheid.
Habsburgse Nederlanden
Bij het Tractaat van Venlo in 1543 kwam heel Gelre aan keizer Karel V van Habsburg en in 1555 aan zijn zoon koning Filips II van Spanje, zodat het Land van Kessel deel uit ging maken van de Habsburgse Nederlanden.
Toen de drie noordelijke kwartieren van Gelre zich in 1579 bij de Unie van Utrecht aansloten en in 1581 de Akte van Verlatinghe ondertekenden, deed het Overkwartier niet mee. Ambtman Johann II van Wittenhorstwilde wel, maar dat mocht niet baten. Omstreeks 1580 was in het kasteel van Horst een garnizoen Spaanse soldaten gelegerd. Zijn zoon Walraven van Wittenhorst, die hem in 1585 als ambtman opvolgde, bleef trouw aan de koning van Spanje.
Aan het eind van de Tachtigjarige Oorlog werd het voormalige Hertogdom Gelre bij de Vrede van Münster in 1648 definitief gesplitst. Opper-Gelre (met het Land van Kessel) bleef deel uit maken van de katholiekeSpaanse of Zuidelijke Nederlanden onder de Spaanse Habsburgers. De drie noordelijke kwartieren van Gelre kwamen als Gelderland bij de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden.
De 12-jarige koning Karel II van Spanje bood ten tijde van het regentschap van zijn moeder Maria Anna van Oostenrijk in 1673 al zijn heerlijke rechten in Opper-Gelre te koop aan. Dit betrof de volgende landsheerlijkheden in het Land van Kessel (schrijfwijze 21e eeuw; tussen haakjes de opbrengst in gulden):
• Venray (30200)
• Sevenum (8900)
• Helden (9200)
• Kessel (8500)
• Blerick (6500)
• Swolgen (3025)
• Broekhuizenvorst (2925)
• Baarlo (5600)
• Wanssum (4600)
• Maasbree (4100)
Pruisen
Na de Spaanse Successieoorlog werd Opper-Gelre bij de Vrede van Utrecht in 1713 en het Barrièretractaat in 1715 verdeeld onder de overwinnaars. Het Land van Kessel kwam in 1713 aan Pruisen totdat het bij deVrede van Bazel in 1795 samen met alle andere Pruisische gebieden ten westen van de Rijn aan Frankrijk kwam.
Pruisisch Opper-Gelre werd bestuurd vanuit Geldern.

Kessel-Eik is een kerkdorp in het middelste gedeelte van de Nederlandse provincie Limburg en behoort tot de gemeente Peel en Maas.
Eik was een gehucht onder Kessel totdat het in 1950 een zelfstandige kerk kreeg. De O.L. Vrouw-kerk is een uit baksteen opgetrokken kruiskerk zonder kerktoren.
De kern ligt precies op de grens van wat wordt gezien als Midden- en Noord-Limburg.
Bij Kessel-Eik liggen twee natuurgebiedjes: Eikelenpeel en de Musschenberg.

De ”Musschenberg” vormde in vroegere jaren de grens tussen het gebied van het hertogdom Gelre en het graafschap Horne.
Ook nu vertegenwoordigt dit punt een grens.
Het "Neers kanaal" , een zijkanaal van de Noordervaart, vormt ook de gemeentegrens tussen de gemeenten Leudal (Neer) en Peel en Maas (Kessel-eik) en mondt hier uit in de Maas.
De Mussenberg bestaat uit een voor het Maasdal unieke steilwand. Het is een fantastische rustplek, waar je door de hoogte en de kronkeling van de Maas een betoverend uitzicht hebt over het Maaslandschap.