Zeer mooie en gevarieerde rondwandeling door en rondom het oude vestingstadje Stevensweert. Door de ontgrinding van de maas zijn er grote maasplassen en natuurgebieden overgebleven waar zich diverse vogelsoorten ophouden en ook konikspaarden.

U start op de parkeerplaats nabij de straat Eiland in Stevensweert.

Uitstekende pauzegelegenheid bij: Brasserie de Hompesche Molen
Molendijk 6,
6107 AA, Stevensweert, Limburg, Nederland
Tel. 0475-551815
www.hompeschemolen.nl
info@hompeschemolen.nl

Stevensweert is een plaats in Nederlands-Limburg, in de gemeente Maasgouw, ongeveer in het midden van deze provincie.
Stevensweert ligt samen met Ohé en Laak op een eiland dat door twee (voormalige) armen van de rivier de Maas gevormd wordt, het "Eiland in de Maas". De hoofdstroom van de rivier, waaraan Stevensweert ligt, vormt hier de natuurlijke markering van de grens met België en wordt daarom ook wel Grensmaas genoemd. De andere arm is de Oude Maas.
Stevensweert is ook bekend om de Kantharos van Stevensweert. Dit is ook de aanduiding voor het gelijknamige Nederlands standaardarrest van de Hoge Raad der Nederlanden van 19 juni 1959, N.J. 1960, 59. De kantharos is een zilveren beker van amper een halve kilo die juridische geschiedenis schreef. Hij werd verkocht voor 125 gulden, maar bleek later van onschatbare waarde, een archeologisch pronkstuk en hét voorwerp dat een kentering veroorzaakte in het leerstuk dwaling in het Nederlands recht. De beker is thans te zien in Museum Het Valkhof in Nijmegen.
Er wonen in Stevensweert ongeveer 1660 mensen.
Stevensweert hoorde bij het Overkwartier of Spaans Opper-Gelre. Het oorspronkelijke dorp werd tijdens de Tachtigjarige Oorlog door de Spanjaarden tot vestingstad omgebouwd. Om het plaatsje werd een aarden vestingwal met zeven bastions en vijf ravelijnen aangelegd. Stevensweert heeft tot op heden zijn zevenhoekige omtrek en geometrische stratenpatroon behouden. De originele vestingwal bestaat niet meer. Vanaf 1713 kwam Stevensweert samen met enkele ander gemeenten als Staats-Opper-Gelre aan de Verenigde Provinciën. In 2007 werd begonnen met de reconstructie van een klein deel van de vestingwerken aan de hand van historisch kaartmateriaal van een bastion, ravelijn en bijbehorende gracht noordzijde van Stevensweert.
In Stevensweert staat een windmolen uit 1722, de Hompesche Molen.
Een deel van Stevensweert is een beschermd dorpsgezicht. Verder zijn er verschillende rijksmonumenten.
In het in 1858 door de beroemde bouwmeester Pierre Cuypers ontworpen gemeentehuis is sinds 1983 het streekmuseum Stevensweert / Ohé en Laak gevestigd.

Ulteriori informazioni sotto