Mooie fietsronde vanuit Cadzand-bad via Retranchement, Groede, Breskens en langs de kust weer terug. In Groede is een leuke pauze te maken.

Cadzand geeft zijn geheimen niet zomaar prijs. Cadzand moet worden ervaren. Op warme zomeravonden als de zon in vele kleuren rood langzaam in de kabbelende Noordzee verdwijnt of in de herfst, als boven de groengrijze zee de eerste najaarsstorm wordt geschapen. Elk seizoen heeft aan de Zeeuws-Vlaamse kust zijn charmes. Zoals de winter met zijn kille dagen, waarop aan het 17 kilometer lange strand van Cadzand-Bad de zilte zee de weinige sneeuwvlokken van het zand likt.

En dan komt de lente weer, met het ontluikend groen, groeistuipen in het polderland en van verre de vele vogels, die neerstrijken in natuurreservaat Het Zwin net buiten Cadzand op de grens van Nederland en België.

Cadzand geeft zijn geheimen prijs aan hen die Cadzand willen ervaren. Vaak bij toeval. Dan waaien de buien over het duin de polders in zonder regen te verliezen, dan vinden kinderen prehistorische haaientanden in het natte zand, dan landt een zomerse gezelligheid op het brede strand. Of plots is er het besef dat mosselen in Cadzand toch wel erg lekker zijn, dat fietsen een weldaad kan zijn en dat God echt niet alleen in Frankrijk leeft.
Cadzand heeft alles voor wie het wil ontdekken...
Ctaat uit drie kernen: Cadzand-Dorp, dat op ongeveer 2 kilometer van de zee ligt, Cadzand-Bad, dat gelegen is aan een mooi breed zandstrand en het charmante vestingsplaatsje Retranchement, gelegen nabij natuurgebied Het Zwin.

In het meest zuidwestelijke puntje van Nederland, pal achter de Zeeuws-Vlaamse kust, ligt Noordzee Résidence Cadzand-Bad. Een schitterend kustpark gelegen in een mooi duinlandschap, met de allure en sfeer van de West-Vlaamse badplaatsen.

Vanaf de statige entree bereikt u het uitgestrekte Noordzeestrand na een korte wandeling door het dorp, op slechts 350 meter. De stranden hebben een Blauwe Vlag, een Europees keurmerk voor schone en veilige jachthavens en stranden. In en rond Cadzand-Bad kunt u eindeloos snuffelen in schattige winkeltjes en culinair genieten in toprestaurants. Een dagtochtje naar Knokke, Brugge of Sluis maakt uw luxe vakantie op Noordzee Résidence Cadzand-Bad compleet

Retranchement is een plaats in de gemeente Sluis in het westen van Zeeuws-Vlaanderen die ligt aan de grens met België tussen het Belgische Knokke-Heist en het Nederlandse Cadzand. Het dorp telt 405 inwoners (2010).
Retranchement is het Franse woord voor verschansing in de vorm van een aarden wal zonder vaste vorm.
Het omwalde dorp Retranchement is een overblijfsel van een veel groter geheel van versterkingen dat bedoeld was om de Staatse oever van het Zwin te beschermen.

In 1604 werd er door Prins Maurits een bescheiden versterking aangelegd waar slechts enkele soldaten met hun gezinnen woonden.

Dit geheel bestond uit het Retranchement Cadsandria met Fort Oranje in het noorden en Fort Nassau in het zuiden, die op 1 km afstand van elkaar waren gelegen en omstreeks 1621 werden gebouwd. Tussen 1630 en 1640 werd de omwalling met drie bastions aangelegd die het dorp Retranchement ook tegenwoordig nog omsluit en zich tussen beide forten in bevindt. Vroeger waren er aan de landzijde twee poorten: de Zandpoort en de Slijkpoort. Deze zijn volledig verdwenen.

In 1643 kwam daar nog de redoute Berchem bij, die op de westelijke punt van de Bewesten Terhofstedepolder werd gebouwd, ongeveer 1 km ten zuiden van het huidige dorp. Deze redoute werd maar enkele tientallen jaren benut, maar in 1784 werd deze weer voor korte tijd in gebruik genomen.

Bij de stormvloed van 1682 zakte een deel van het Fort Oranje weg in het Zwin en men heeft daarop een dam aangelegd om de verdedigingswerken tussen beide forten tegen de zee te beschermen. Uit deze Boerendam, de huidige Molenstraat, ontwikkelde zich het huidige dorp.

Tot 1970 was Retranchement een zelfstandige gemeente. In dat jaar werd het bij de gemeente Sluis gevoegd. Van 1995-2003 behoorde het bij Sluis-Aardenburg, daarna bij Sluis.

Groede (West-Vlaams: De Groe) is een dorp in de gemeente Sluis, in de Nederlandse provincie Zeeland. Het dorp had 1073 inwoners in 2009.
De oudste vermelding van Groede dateert uit het begin van de 12e eeuw. Op dat moment wordt de naam Groede vermeld in een oorkonde van de Gentse Sint-Pietersabdij die in West-Zeeuws-Vlaanderen veel grond bezat. De naam ‘Groede’ is waarschijnlijk afkomstig van ‘grode’, een term die in de middeleeuwen doelde op aangeslibd en begroeid buitendijks land. Heel waarschijnlijk was het aan het begin van de 13de dus nieuw ontgonnen gebied. Ten noorden van Oostburg vormden zich destijds langs de toenmalige kustlijn natuurlijke schorren. Aangezien het eerste Groede waarschijnlijk geen geconcentreerde dorpskern bezat, werd Groede in de parochie van Oostburg ondergebracht.

Pas in de 14de eeuw zal er sprake geweest zijn van een echte dorpskern. Zeker is dat er in diezelfde 14de eeuw een ‘Waterschap Groede’ bestond, dat zorg moest dragen voor de lokale waterhuishouding. De kerktoren van de huidige kerk dateert uit de 15de eeuw.

De geschiedenis van West-Zeeuws-Vlaanderen, en dus ook van Groede, is sterk getekend door de vele overstromingen, al dan niet natuurlijk van aard. Terwijl de 13de eeuw in het teken stond van massale inpoldering, is het einde van de 14de eeuw en het begin van de 15de eeuw voornamelijk een periode van overstromingen. De bekendste zijn de Sint-Elisabethsvloed in 1404, 1421 en 1424 en de stormvloed in 1375/1376. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) waren er vele militaire inundaties. Tussen 1583 en 1612 stond Groede blank. Enkel de kerktoren was nog zichtbaar. Tijdens het Twaalfjarig Bestand (1609-1621), een rustpauze in de gevechten, kwam de streek op adem. In Groede begon men al snel met de heropbouw: in 1613 werden dijken gebouwd en nog in datzelfde jaar stond er reeds een nieuwe Waalse kerk. De eerste kerkrekeningen dateren van 1615.

Groede is een knus, pittoresk en artistiek dorp. De huizen, in de straatjes rond de voormalige Lutherse kerk, hebben schilderachtige geveltjes en zijn gebouwd in Vlaamse stijl. In de Slijkstraat maak je zelfs kennis met het ambachtelijk leven van het oude Groede. Groede ligt vlak aan zee en dat merk je; de gezonde zeelucht is nooit ver weg!

In Groede valt genoeg te zien, ontdekken en beleven. Van trekvlot in de Cletemspolder tot een reis terug in de tijd in het Vlaemsche Erfgoed. En wat dacht je van een ontdek-, doe- en activiteitenpark? Maar sla ook zeker het oldtimerfestival of een bezoekje aan de gerestaureerde Grote Kerk niet over.
Sfeervolle restaurants en moderne strandpaviljoens zorgen voor de inwendige mens. Kom genieten van de vele streekgerechten. De (h)eerlijke ingrediënten komen vaak direct van het land of uit de zee. Kom langs en laat je smaakpapillen strelen! Dankzij het netwerk van fietspaden en uitgestippelde routes maak je per fiets of te voet kennis met het polder- en duinlandschap, Jacob Cats, papvreters en de Salzburger Lutheranen. En waar je ook gaat, de kust en het water zijn nooit ver weg!

Breskens (Zeeuws: Bresjes) is een plaats in Zeeuws-Vlaanderen in de gemeente Sluis in de Nederlandse provincie Zeeland. Breskens telt 4787 inwoners (2010), die 'Bressiaonders' worden genoemd. Breskens ligt aan de zuidkant van de monding van de Westerschelde, waar de rivier overgaat in de Noordzee. Voor de gemeentelijke herindeling van 2003 behoorde het tot de gemeente Oostburg en voor 1970 was Breskens een zelfstandige gemeente.

Aan de monding van de Westerschelde hebben al eeuwenlang mensen gewoond. Er zou een oud Breskens of Breskin hebben bestaan doch zekerheid daaromtrent is er niet. Dit dorp zou in 1480 zijn overstroomd. De Westerschelde zoals wij die kennen bestond nog niet. Er lag veeleer een schorrengebied dat als Sincfal bekendstond en ook bewoonde eilanden voor de huidige kustlijn omvatte.

In de 15e eeuw ontstonden schorren die bekend waren onder de naam Breskenszand. Filips van Kleef, die heer was van Ravenstein, kreeg in 1487 toestemming van Maximiliaan van Oostenrijk om deze schorren in te polderen. Er werd hem toegestaan om aldaar een kerk te bouwen die aan de Heilige Barbara was gewijd. Doordat hij in de Vlaamse Opstand tegen Maximiliaan de kant van de opstandelingen koos werd de inpoldering uitgesteld, doch in 1510 werd het Breskenszand bedijkt. Zo ontstonden de polders Oud Breskin en Jong Breskin. In 1517 werd het dorp Breskens gesticht en in 1518 begon men met de bouw van de kerk, waarop bewoners zich in het dorp vestigden.

Door de inundatie van 1583 liep dit gebied weer onder water. De geschiedenis van het moderne Breskens vangt aan in 1607, toen het eerder overstroomde land weer in pacht wordt gegeven, en herdijkt werd. In 1610 kwamen de Oud-Breskenspolder en de Jong-Breskenspolder gereed.

Het dorp ontwikkelt zich langzaam en bestaat eeuwenlang hoofdzakelijk uit de huidige Dorpsstraat en een aantal zijstraten en omliggende hofsteden. Vanwege de strategische ligging aan de monding van de Schelde wordt door Napoleon en later ten tijde van de Belgische opstand langs de kust een aantal forten gebouwd waarvan Fort Frederik Hendrik het belangrijkste is. Aan het eind van de 19e eeuw verliezen deze hun militaire functie.

Gedurende de Tweede Wereldoorlog worden in en rond het dorp door de Duitsers bunkers en forten gebouwd, als onderdeel van de Atlantikwall. Op 11 september 1944 wordt het dorp getroffen door een geallieerd bombardement als onderdeel van Operatie Switchback, gericht op het vrij maken van de Scheldemond. Ongeveer 200 mensen verliezen hierbij het leven en een veelvoud hiervan raakt gewond. De bevolking wordt daarna geëvacueerd. Tijdens het bombardement en gedurende de daaropvolgende hevige gevechten tot aan de verovering door de geallieerden op 21 oktober 1944 wordt een groot deel van de huizen vernietigd of beschadigd. Na de oorlog wordt het dorp herbouwd en keert de bevolking terug. Dankzij de sterk opgekomen visserij en het toerisme leeft Breskens weer op.