Mooie rondwandeling door het smalste deel van Limburg. U start op de parkeerplaats nabij de kerk in Dieteren en wandelt veelal langs sloten maar ook op binnenwegen en in bebouwde kom naar Susteren. In Susteren mooi parkje met kunstroute. Na de pauze wandelt u langs een visvijver en deels weer langs sloten terug naar de startplaats.

Pauzegelegenheid bij: Koffiehuis "het IJzerenbos" Heerenstraat 3a, 6114RN Susteren. Tel: 046-4395545
e-mail: info@koffiehuishetijzerenbos.nl
http://www.koffiehuishetijzerenbos.nl/index.html

Dieteren (Limburgs: Deetere) is een kerkdorp in de zogenaamde 'taille' van de Nederlandse provincie Limburg, gelegen tussen de kernen Roosteren en Susteren, in de gemeente Echt-Susteren. Met 828 inwoners is het de kleinste kern van de gemeente.

Dieteren, kerk
Dieteren heeft met zekerheid al bestaan aan het begin van de 13e eeuw; de oudst bekende geschreven vermelding van de plaatsnaam (als Dithirn) dateert uit het jaar 1213. Archeologische vondsten hebben verder aangetoond dat het gebied al vele eeuwen eerder door mensen bewoond moet zijn geweest. Over de betekenis en/of de herkomst van de plaatsnaam is niets duidelijk, maar het kan mogelijk worden vergeleken met die van het Gelderse plaatsje Dieren, gezien de overeenkomsten tussen de oude vormen. Mogelijk is het dan afgeleid van de naam Diederik.

In 1441 wordt Johan Hoen (1380-na 1463) uit het Huis Hoensbroeck genoemd als heer van Dieteren.
Op bestuurlijk gebied valt Dieteren al van oudsher onder Susteren, iets wat niet altijd geheel zonder slag of stoot zo is geweest. Kerkelijk is het wel losgemaakt van Susteren; rond 1712 werd in Dieteren een rectoraat gesticht en in 1806 een parochie. De eerste parochie heeft echter niet lang bestaan, in 1806 kwam hier al een einde aan. De huidige parochie bestaat sinds 1833.

Natuur en landschap
Dieteren is gelegen in de smalle Nederlandse strook die Zuid-Limburg met de rest van Nederland verbindt, de zogenaamde 'taille van Limburg'. Hemelsbreed ligt België ongeveer 2,5 kilometer ten westen en Duitsland ongeveer 4 kilometer ten oosten van de plaats. De ligging is landelijk, met voornamelijk uitgestrekte akkers en weilanden die de bebouwde kom omringen. Ook ligt er een klein bedrijventerrein langs de provinciale weg naar Susteren. De provinciale weg, de N296, loopt langs de zuidelijk c.q. westelijke rand van het dorp en geeft iets ten westen aansluiting op de autosnelweg A2.

Ter hoogte van Dieteren vloeien de Roode Beek en de Geleenbeek samen.

Bezienswaardigheden
De huidige kerk van Dieteren, de Sint-Stephanuskerk, dateert van 1939-1940 en is een ontwerp van de Maastrichtse architect Alphons Boosten. Het bouwwerk is geheel opgetrokken uit baksteen en heeft een breedgebouwde toren met een koperen spits.
Een ander bijzonder bouwwerk is de Dieterdermolen, een watermolen op de Roode Beek, daterend van de 13e eeuw en vernieuwd in 1806.
Nabij Dieteren bevindt zich de Koppelberg. Dit is een oude 'motte', een kunstmatige heuvel uit de vroege middeleeuwen waarop ooit een gebouw moet hebben gestaan.

Susteren (Limburgs: Zöstere) is een stad in de gemeente Echt-Susteren, provincie Limburg (Nederland). De stad telt op 1 januari 2011 7.419 inwoners [1] en heeft een oppervlakte van ongeveer 28,34 km² en ligt tevens op de smalste plek in Nederland.

Archeologische vondsten
De oudste archeologische vondsten in Susteren dateren uit de prehistorie. Zo is gebleken dat in de wijk "In de Mehre" een nederzetting uit de IJzertijd moet zijn geweest. Die werd mogelijk voorafgegaan door bewoning tijdens de Bronstijd. Uit de Romeinse periode (na het begin van de jaartelling) zijn in Susteren en omgeving diverse vondsten gedaan. In de jaren vijftig van de 20e eeuw is aan de noordzijde van de middeleeuwse kern van Susteren een Romeins grafveld gevonden. Een nederzetting uit de overgang van de Laat-Romeinse tijd naar de Vroege Middeleeuwen is opgegraven bij het ten westen van Susteren gelegen Holtum. Ook bij de opgraving van de middeleeuwse abdij in 1991-1993 zijn vondsten uit de IJzertijd en Romeinse tijd gedaan. Het gaat vooral om aardewerkscherven die gevonden zijn in de beek, die langs de abdij stroomde. Mogelijk gaat het in de achtste eeuw door Pepijn aan Willibrord geschonken landgoed terug tot een Romeinse villa. Sporen van de gebouwen van een villa zijn echter niet gevonden. Bij de opgraving zijn resten van de abdij gevonden in de vorm van sporen van houten gebouwen (8e/10e eeuw), funderingen van stenen gebouwen (11e/ 19e eeuw), waterputten, beerputten, ovens en ruim 100 begravingen(8e/11e eeuw). Het klooster lag aan de noordzijde van de Amelbergakerk, welke net als het klooster eerst aan Salvator was gewijd. Het oudste klooster is qua plattegrond verwant aan 7e- en 8e-eeuwse kloosters uit Northumbrië (Jarrow, Monkwearmouth), het gebied waar Willibrord vandaan kwam. Het Salvatorpatrocinium wordt ook door een door Willibrord gestichte kerk in Utrecht gedragen.

Geschiedenis
Op 2 maart 714 werd door Pepijn van Herstal een abdij gesticht in Susteren, door het domein bij de beek Suestra te schenken aan Willibrord, de abdij van Susteren. De abdij werd eerst bewoond door monniken en vanaf de late 9e eeuw door nonnen. In de 13e eeuw werd het een stift voor rijke kanunnikessen. In de Franse tijd werd het klooster gesloten en kort daarna afgebroken.  De huidige Sint-Amelbergabasiliek gaat terug op de latere romaanse kerk van deze abdij. In 900 werd koning Zwentibold hier begraven. Susteren is al eeuwen een bedevaartoord voor mensen met gebitsproblemen en iedere zeven jaar vindt er een heiligdomsvaart plaats.

De schepenen van Susteren komen voor het eerst voor op 14 september 1260. Susteren verkreeg al in 1276 stadsrechten door Reinoud I van Gelre. De oudste akte van de schepenbank is van 29 december 1312. Tot 1801 was Susteren hoofdplaats van het Landdekenaat Susteren.

Indeling en bevolking
Susteren is onderverdeeld in de wijken en buurten Heide, Mariaveld, In de Mehre, Middelveld en Munsterveld. Daarnaast hoort de landelijke buurtschap Baakhoven bij Susteren. De plaats had op 1 januari 2011 7.419 inwoners.

Spoorweg
Vroeger kende Susteren een groot rangeerterrein dat vooral gebruikt werd voor het rangeren van kolenwagons uit de mijnen van Zuid-Limburg. Dit rangeerterrein is jaren geleden gesloten en sinds 2006 opgebroken. Susteren heeft wel nog een NS-station: Station Susteren.

Verdere informatie onder