De ronde is de zuidelijke lus van de Venen- en Merenroute. Deze route werd gedocumenteerd en bewegwijzerd: de brochure en de kaart zijn in elk toeristisch bureau gratis verkrijgbaar. De volledige ronde is 120 km lang. Op de te volgen zeshoekige bordjes staat “Venn und Seen Route” of “Route Fagnes et Lacs”. Alle borden werden vernieuwd in 2015. 

Wil je deze ronde met de racefiets doen, neem dan je voorzorgen. Noteer op een papiertje de namen van de dorpen die je zou moeten passeren. Plak het op je stuurpen of op je kader, kwestie van niet onnodig te moeten stoppen om op de kaart te kijken waar je naartoe moet.
Die kaart neem je het beste mee. Aangezien het een ronde voor auto’s betreft,rijd je voornamelijk over grote banen. 
Natuurlijk is het een zeer mooie omgeving. De uitzichten zijn mooi, de natuur idem dito. Persoonlijk zoek ik doorgaans kleine pittoreske baantjes op, want in deze streek krioelt het daarvan. Op dat vlak ben ik op mijn honger blijven zitten...anderzijds...
Rechte stukken
Dit is een ronde om te vlammen, om eens goed hard te rijden. Tussen Bütgenbach en Wirtzfeld ligt een heerlijk bollend laagje asfalt: de pedalen lijken vanzelf rond te draaien. Het stuk tussen Recht en Pont is vlak tot heel licht dalend en geven geen straten met een verraderlijke voorrang van rechts op uit: vlammeeeeeen….
Beklimmingen en haarspeldbochten
Het aantal hoogtemeters is relatief gering (in vergelijking met wat je hier voorgeschoteld kunt krijgen), maar opgepast, als je start waar ik de draad van de route heb opgenomen (Weywertz), dan zit het venijn ‘m in het staartje.
Ter hoogte van Malmedy flirt je met de beklimmingen. Malmedy ligt in de Warchevallei en dus moet je bergop om Malmedy binnen te komen en bergop om Malmedy buiten te geraken. De haarspeldbochten van de Trôs Marets doen denken aan de Franse Alpen (op vakantie dicht bij huis!). Ter hoogte van Xhoffray bevindt zich het punt waar de route wordt afgesneden. Vanaf hier is de route trouwens weer heel goed aangegeven. Ook het gedeelte tussen Xhoffray en Longfaye is zalig voor wie van klimmen houdt.

Ik heb de ronde in het weekend gereden en ben vroeg vertrokken. Vermoedelijk had ik daarom weinig verkeer.

De bordjes staan in één richting. Wil je ze zien dan moet je met de wijzers mee rijden.

Het was fijn om nog eens te kunnen doortrekken en dat in een fantastische regio.
Ik heb mij geërgerd aan het feit dat ik een aantal keer op de kaart heb moeten kijken. Plaatsnamen onthouden of als geheugensteuntje een spiekbriefje op de stuurpen aanbrengen is de boodschap.

In de te volgen link vind je een mooi alternatief voor de drukke weg tussen de rotonde van Büllingen en Amel.

Verdere informatie onder