Mooie gevarieerde rondwandeling vanaf de kerk in Sint Joost via het Reigersbroek (uitkijktoren) naar Montfort en weer terug.

U start op de parkeerplaats tegenover de kerk aan de Caulitenstraat in Sint Joost.

Pauzegelegenheid (na telefonische afspraak) bij: Biej de Vogel
Markt 21
6065, Montfort, Limburg, NLD
Tel. 0475- 541522
http://www.cafebiejdevogel.nl/
info@biejdevogel.nl

Sint Joost (Limburgs: Sint-Joas) is een kerkdorp in Midden-Limburg (Nederland) met ongeveer 1600 inwoners. Tot 1989 verdeeld tussen de gemeente Maasbracht en de gemeente Echt. Daarna viel het in zijn geheel aan de gemeente Echt. Het is één van de kerkdorpen rondom Echt en behoort nu tot de gemeente Echt-Susteren.
Sint Joost is vernoemd naar de heilige Judocus. Het dorp is ontstaan omstreeks 1300, toen er een Caulietenklooster werd gesticht, waarvan de huidige Kloosterhof een restant is. In de 17e eeuw lag er een Watermolen tussen Montfort en St. Joost op de Vlootbeek die echter niet langer dan een eeuw heeft bestaan.

Van 1730 tot 1780 werd de omgeving van Sint Joost herhaaldelijk onveilig gemaakt door de bokkenrijders. De Kloosterhof in Sint Joost zou, naar verluidt, zijn gebruikt om nieuwe leden in te zweren binnen de bende.

Op 20 en 21 januari 1945 raakte het dorp zwaar beschadigd tijdens de bevrijding door de Britse troepen gedurende Operatie Blackcock. Op 2 mei 2015 werd een oorlogsmonument onthuld ter nagedachtenis aan de 17 Britse militairen die bij deze verbitterde slag omkwamen.

De kom van Sint Joost was verdeeld tussen Maasbracht en Echt. Na een gemeentelijke herindeling van 1989 behoorde geheel Sint Joost bij de gemeente Echt, en sinds 2003 bij Echt-Susteren.

Reigersbroek

Landbouwgebied het Reigersbroek wordt omsloten door de Landgoederen Rozendaal en Schrevenhof. Het is een laag gelegen, uitgestrekt gebied met mooie wandelpaden waar u volop kunt genieten van de rust. Door het Rijk en Provincie is het Reigersbroek aangewezen als onderdeel van de Ecologische Hoofdstructuur (EHS). De landbouwgrond wordt omgevormd tot een natuurgebied dat een natuurlijk geheel gaat vormen met de omringende landgoederen Rozendaal en Schrevenhof.

Historie
Rond het jaar 1200 was het Reigersbroek een uitgestrekt moerasgebied met veen. Rond 1260 werd Kasteel Montfort gebouwd. Het kasteel werd via een dam omringd door watervlaktes en onbegaanbare moerassen (waaronder het Reigersbroek), zodat het goed beveiligd was tegen vijanden. Toen het kasteel zijn strategische functie in de 17e eeuw verloor, werd de dam verwijderd en zakte de waterstand in de moerasgebieden geleidelijk. Later werd het gebied geheel ontveend.

De turfwinning heeft tot het einde van de 19e eeuw plaatsgevonden. Na 1880 was het Reigersbroek in gebruik als landbouwgrond. Omdat ze vooral in de winter toch erg nat bleven werden ze voornamelijk gebruikt als wei- en grasland. Door middel van dammen en stuwtjes liet men het Reigersbroek, dat in oude toponiemen ook wel Reigelsbroek of Reggelsbroek wordt genoemd, zelfs bewust onder water lopen in een zogenaamd vloeiweidesysteem.

Flora en Fauna
Het gebied wordt omgevormd tot natuurgebied door Stichting Het Limburgs Landschap. De akkerlaag werd afgegraven en afgevoerd om de natuur weer de gelegenheid te geven de oorspronkelijke flora en fauna terug te brengen. De resultaten daarvan zijn opmerkelijk. Zo hebben in het natte voorjaar veel weidevogels en steltlopers het gebied ontdekt om op hun trek naar het noorden weer op krachten te komen. Zij verblijven er enkele dagen en soms zelfs wekenlang.

Naast de blijvende kievitten en kleine pleviers zijn er kemphanen, watersnippen, bos- en groenpootruiters, tureluurs, witgatjes en zelfs de zeldzame steltkluut waargenomen.

Ook andere watervogels zoals ooievaars, grote zilverreigers en blauwe reigers komen er voor en er is zelfs al een fouragerende kraanvogel waargenomen. Hiernaast zijn er diverse eenden, ganzen en amfibieën in het gebied aanwezig.

Ook prooivogels zoals buizerd, torenvalk, havik, sperwer, bos- steen- en ransuil kan men het hele jaar tegenkomen. Met een beetje geluk kan men in de zomer genieten van de prachtige duikvluchten van op libelllen en zwaluwen jagende boomvalkjes. Zwarte wouw, wespendief, en de blauwe kiekendief zijn ook min of meer regelmatige bezoekers.

In de zomer hebben vooral libellen bezit genomen van de nieuw ontwikkelde natuur. Enkele pionierssoorten zelfs definitief zoals de vrij zeldzame zwervende heidelibel, de bandheidelibel, de beekoeverlibel, de vuurlibel en de tengere grasjuffer, getuige de waargenomen pas uitgeslopen jonge exemplaren. De beekoeverlibel en tengere grasjuffer zijn nu zelfs de meest voorkomende soorten, naast de meer algemene zoals de bruinrode-, bloedrode- en steenrode heidelibellen, de gewone oeverlibel, de viervlek en platbuik. Zeer zeldzame en bijzondere soorten die zijn waargenomen zijn de zuidelijke oeverlibel, de gevlekte glanslibel en de zuidelijke heidelibel en de zuidelijke keizerlibel. Ook zijn er diverse sprinkhanen en vlinders te vinden.

Zangvogels zoals putter, groenling en kneu en de patrijs en fazant komen af op de zaden. Verder zijn er de witte en gele kwikstaart, de geelgors, roodborsttapuit, de kleine karekiet, de rietgors en grasmus, fitissen en tjif-tjaffen. In de vroege ochtend en late avond komen uit de bosrand het ree, de vos, de das en het wild zwijn soms tevoorschijn.

Bijzondere planten in het Reigersbroek zijn pilvarens, kleine ratelaar, stomp fonteinkruid en rosse vossenstaart.

Ligging
Reigersbroek ligt ten westen van het dorp Montfort.

Montfort (Limburgs: Mofert) is een stad in Midden-Limburg (Nederland), ten oosten van de Maas en ten zuiden van Roermond. Het aantal inwoners is bijna 4000. Het is een van de zes kernen van de gemeente Roerdalen.

In 1263 kreeg Montfort stadsrechten. Het forensenplaatsje is vooral bekend door de imposante ruïne van Kasteel Montfort, dat in het midden van de 13e eeuw werd gebouwd, met steen die over de Maas uit Noord Frankrijk werd aangevoerd.
Het kasteel van het ambt Montfort was het zuidelijkste bolwerk van het hertogdom Gelre. Het is nooit veroverd omdat het eerst als onneembaar beschouwd werd. Na de opkomst van zware kanonnen verloor het aan betekenis. Delen van het kasteel zijn nog bewoond geweest tot in de twintigste eeuw, maar vervielen daarna snel.
Montfort was in de late Middeleeuwen het bestuurlijk centrum (Meierij) van het Spaanse Overkwartier of Opper-Gelre. In 1713 kwam het, samen met enkele andere gemeenten, als Staats-Opper-Gelre bij de Verenigde Provinciën.
In de 17e eeuw lag er een Watermolen tussen Montfort en St. Joost op de Vlootbeek.
Montfort is vrijwel geheel platgebombardeerd in de Tweede Wereldoorlog door de Amerikanen. Bij het grootste bombardement op 20 januari 1945, vielen 186 doden.
Tot 1991 was Montfort een zelfstandige gemeente. Op 1 januari van dat jaar werd het als gevolg van gemeentelijke herindeling een van de drie kernen van de gemeente Ambt Montfort (toen nog Posterholt geheten) die op zijn beurt opging in de gemeente Roerdalen.
Waarschijnlijk werd rond 1344 in Montfort een kerk gebouwd. In de 19e eeuw stond er een klein zaalkerkje met toren. Volgens pastoor M. Verkuilen was de kerk te klein en te vervallen. In de periode van 1853-1858 werd er een nieuwe kerk gebouwd naar ontwerp van Carl Weber. Tijdens de oorlog raakte de kerk licht beschadigd. Na de oorlog werd de schade hersteld. Er werden ook uitbreidingsplannen gemaakt. Maar het Bisdom vond dat uitbreiding van de kerk niet meer als een goede oplossing werd gezien. Nieuwbouw was het antwoord. In 1955 werd architect Joseph Franssen benoemd en kreeg de opdracht een nieuwe kerk te ontwerpen. Pas in 1963 werd met de bouw begonnen. In 1964 was de kerk voltooid, maar werd pas in 1965 geconsacreerd.
Bezienswaardigheden.
De ruïnes van Kasteel Montfort. Dit kasteel werd gebouwd rond het jaar 1260 door Hendrik III van Gelre. Het was eeuwenlang het bestuurlijke centrum van het Ambt Montfort.
De pastorie van Montfort is ook één van de historische bouwwerken in Montfort en valt ook onder de Monumentenzorg.
Het massagraf en monument op de parochiale begraafplaats. Hier liggen de meeste slachtoffers van de bombardementen op Montfort aan het einde van de Tweede Wereldoorlog begraven.
Het historische centrum van Montfort. De meeste gebouwen in dit deel van het dorp stammen uit de late jaren `50, omdat de meeste gebouwen in de Tweede Wereldoorlog zijn verwoest.
 

Further information at