Z parkingu kierujemy się pod górę asfaltową drogą. Po drodze mijamy kamienną figurę Mnicha. Zbliżając się do schroniska PTTK widzimy piękną panoramę Sobótki. W tle Wrocław teraz już bez Poltegoru, który był łatwo rozpoznawalny. Od schroniska kierujemy się za znakami czarnymi, które prowadzą po prawej stronie Ślęży. Czarny szlak szybko odchodzi w prawo, a my podążamy prosto Drogą Piotra Włosta. Wygodnie i przyjemnie dochodzimy do rozwidlenia dróg przy którym są ławeczki. Nie zmieniamy kierunku. Droga staje się wyboista i prowadzi łagodnie pod górę. Po drodze dołącza szlak niebieski, który prowadzi nas do Rozdroża Bialskiego. Stąd dalej za znakami niebieskimi pod górę. Szlak szybko skręca w lewo w las, ale my kontynuujemy wędrówkę szeroka drogą. Po pewnym czasie ponownie napotykamy szlak niebieski, który wiedzie ciekawą trasą z przełęczy Tąpadła na Ślęzę. Nie zmieniamy kierunku i wkrótce docieramy do skrzyżowania z  szeroką drogą , którą prowadzi szlak czerwony. W pobliżu ciekawa grupa skałek niestety widoki z nich są praktycznie żadne ze względu na drzewa. Na skrzyżowaniu (Polana z Dębami) można odpocząć pod solidną drewnianą wiatą. Przecinamy szlak czerwony i dalej prosto szeroką drogą czyli Traktem Bolka. Łagodnie obchodzi on masyw Ślęży z drugiej strony. Po drodze ładne buczyny, które wiosną prezentują się bardzo ładnie. Po dojściu do skrzyżowania ze znakami czarnymi idziemy drogą w lewo, lekko pod górę w kierunku Ślęzy. Po drodze mijamy Skały Władysława i dochodzimy do skrzyżowania ze znakami czerwonymi i żółtymi skąd Drogą Dzikiej Świni schodzimy w dół. Tu napotykamy szlak czarny, którym idziemy w lewo. Po dojściu  do rozstaju dróg kierujemy się w prawo, w dół. Droga prowadzi obrzeżami Strzegomian do Sobótki. Po dojściu do kapliczki skręcamy w prawo i osiągamy najbardziej wysunięte na południe domy w Sobótce. Stąd w ciągu kilku minut docieramy do parkingu.

Más información en