Zeer mooie, gevarieerde rondwandeling vanuit het buitengebied van Broekhuizenvorst door het natuurgebied "t Sohr, zijnde een oude maasarm die is ingericht voor de overloop van de Maas in regenrijke periodes.

U start op de Parkeerplaats van Gubbels vijver, Nachtegaalstraat in Broekhuizenvorst.

Pauzemogelijkheid: uitsluitend na telefonische afspraak bij:

Atelier Ans Krekels
Krienestraat 2
5871 CN Broekhuizenvorst
Tel. 077 4632079
http://anskrekels.com
anskrekels@planet.nl

Broekhuizenvorst (Noord-Limburgs: Vors) is een dorp in het noorden van de Nederlandse provincie Limburg. Het dorp maakt deel uit van de gemeente Horst aan de Maas en is gelegen langs de Maas, ongeveer 15 kilometer ten noorden van Venlo. Broekhuizenvorst heeft 1.060 inwoners.
Het dorp lag in Opper-Gelre en maakte deel uit van het ambt Kessel, dat de Hertog van Gelre -en later de Spaanse Koning als zijn opvolger vanaf 1543- toebehoorde. De heerlijkheid zelf vormde vroeger (met zekerheid vanaf 1424) bestuurlijk een geheel met Swolgen en had een gezamenlijke schepenbank die onder voorzitterschap stond van de ambtman van Kessel. De Spaanse koning die tevens de heerlijkheid hier bezat, verkocht deze in 1655 wegens geldproblemen aan de Staten van Gelre en Zutphen, die het op hun beurt weer verkochten aan Francois Guillaume de Fleming in 1673; zijn zoon verkocht de heerlijkheid van Broekhuizenvorst in 1727 aan Hendrik Ignatius Schenk van Nydeggen. In 1771 werd de schepenbank met Ooijen samengevoegd (waar het kerkelijk ook al één geheel mee vormde). Toen het Spaanse koningshuis uitstierf, volgde de Spaanse Successieoorlog die er toe leidde dat ook Broekhuizenvorst door de Pruisen werd bezet en formeel in 1713 Pruisisch werd. Dit bleef zo totdat de Fransen in 1794 Pruisisch Gelder definitief veroverden. In 1798 werden de heerlijke rechten en schepenbanken door de Fransen afgeschaft en vervangen door andere bestuursvormen. Bij de totstandkoming van het Koninkrijk der Nederlanden (1814) werd Broekhuizenvorst hiervan onderdeel. Bij de Belgische Revolutie (1830) koos dit gebied echter voor aansluiting met België en kwam het bij het vredesverdrag van Londen in 1839 bij de Duitse Bond, waar in 1866 uit werd gestapt. Sinds die tijd is Broekhuizenvorst definitief in Nederland gelegen.

De voormalige gemeente Broekhuizen, kleinste Limburgse gemeente op dat moment, is in 2001 opgeheven. Het bestond toen uit twee kernen: Broekhuizen (circa 780 inwoners), Broekhuizenvorst (circa 1120 inwoners) en twee gehuchten: Stokt en Ooijen. Het gemeentehuis stond in Broekhuizenvorst.

't Sohr gelegen tussen Ooijen en Wanssum is een oude Maasarm die in de 15e eeuw van de Maas werd afgesneden. De arm ligt op het laagterras langs de steilrand in het overgangsgebied naar het deklandschap ten westen van de Maas. Behalve voor turfwinning is 't Sohr, net als vele andere drooggevallen Maasarmen, gebruikt als extensief grasland en voor de houtproductie.

De oude Maasarm vervulde tot en met 1995 een cruciale functie in de afvoer van hoog water op de Maas. Na de hoge waterstanden van 1993-1995 met de noodlottige wateroverlast voor de omliggende gebieden, is besloten deze Maasarm met kades af te sluiten. Hierdoor ontstond er echter een flessenhals in de rivier. De aangelegde kades leidden tot opstuwing tijdens hoog water. Men kijkt inmiddels anders naar het waterbeheer en men heeft besloten de ingreep van 1995 weer ongedaan te maken. Daardoor krijgt de oude arm zijn oorspronkelijke functie van parallelstroom weer terug. Dit wel in combinatie met beschermende en gebiedsontwikkelende maatregelen. Bij hoogwater mag de oude arm weer water voeren. Bij extreem droge perioden fungeert de arm als waterberging; vandaar de benaming klimaatbuffer 't Sohr

De waterkundige ingrepen worden gecombineerd met het ontwikkelen van natuur en landschap. De Maas en de oude zijarm hebben het gebied tussen Ooijen en Wanssum tot een bijzonder gebied gemaakt. Van oudsher heeft de rivier het landschap gevormd door oude stroomgeulen en terrassen achter te laten. De rivier heeft het kleinschalige karakter, de landschappelijke waarde en de natuurlijke diversiteit in hoge mate bepaald. De oorspronkelijke waterhuishouding wordt nu weer leidend voor het gebied. De oude arm met de hoogwatergeulen worden onderdeel van de Ecologische Hoofd Structuur (EHS). De invloed van de Maas in het gebied neemt weer toe, waardoor het gebied zijn oorspronkelijke dynamiek terugkrijgt. Het herstel van het systeem waarin de rivierdynamiek een hoofdrol speelt, leidt tevens tot nieuwe natuurdoelen. De ontwikkeling van natuur en landschap is het uitgangspunt voor extensieve vormen van recreatie.

In 2012 zijn de werkzaamheden voor de herinrichting van het gebied afgerond. Het is nu de beurt aan de natuur. Inmiddels heeft de natuur zich goed ontwikkeld en is het er fijn wandelen.

Further information at