Mooie rondwandeling vanuit Vlodrop die ook zonder GPS gemakkelijk kan worden gewandeld door het volgen van de bordjes Water Wandel Wereld. Dit is een premium wandelroute die voldoet aan hoge kwaliteitseisen.

U start op de parkeerplaats van de huifkarhoeve,  Gitstappermolenweg 1 in Vlodrop.

Pauzemogelijkheid bij: Kasteel Daelenbroeck
https://www.daelenbroeck.nl/nl/
info@daelenbroeck.nl

Water wandel Wegen.
Om het even of u het typische landschap van de Neder-Rijn nog niet kent of uw hart er al aan verpand hebt: wie iets bijzonders in deze regio wil beleven heeft nu de keus uit negen wandelroutes, die met een unieke en afwisselende flora en fauna in elk jaargetijde fascineren. Een voortdurende afwisseling van water, grasland, bos- en heidelandschap en een zeldzame dieren- en plantenwereld.
Door langdurig natuurbeheer zijn in het Grenspark Maas-Swalm-Nette waardevolle natte biotopen ontstaan die de wandelaar steeds weer opnieuw betoveren. Vanaf de eerste tot de negende route.

Korte routebeschrijving Premium wandelroute Rode Beek
Al op de eerste kilometers van de route, langs het Nederlandse Nationaal Park "De Meinweg", merk je hoe rijk aan afwisseling dit landschap is. Eerst loopt de route door het bos met veel verschillende boomsoorten, dan langs weilanden en houtwallen, direct het drassige natuurreservaat "De Turfkoelen" in. In vroegere tijden heeft zich hier door het turfsteken een fascinerend hoogveen ontwikkeld, dat de biotoop van zeldzame planten en de meest uiteenlopende diersoorten is geworden.

U passeert slot Daelenbroeck en langs de Roer bereikt u de Rode Beek, die door zijn hoge ijzergehalte daadwerkelijk rood gekleurd is en prachtig door het terrein slingert. Direct achter de beek ligt de romantische Effelder Waldsee die je vanuit diverse uitkijkplaatsen op weg erheen al erg mooi kunt zien liggen.

Vlodrop (Limburgs: Vlórp) is een kerkdorp in de gemeente Roerdalen in de Nederlandse provincie Limburg. Het ligt langs de rivier de Roer, aan de Duitse grens tussen Roermond en Heinsberg.
Vlodrop bestaat uit het dorp Vlodrop, het gehucht Vlodrop-station, de buurtschap Etsberg (met de watermolen "Gitstappermolen") en daarnaast het buitengebied met een gedeelte van het Nationaal Park De Meinweg en het voormalige Sint Ludwigscollege.
De naam Vlodrop is ontstaan uit Flodorp door metathesis van de stam -dorp. Vergelijk de plaatsnaam Geldrop.
Vlodrop heeft een lange geschiedenis. De plaats werd voor het eerst in een oorkonde genoemd in het jaar 943. De eerste bekende heer van Vlodrop was Reinier van Flodrop, grootvazal van Gelder, die omstreeks 1290 leefde.Vlodrop hoorde bij het Overkwartier of Spaans Opper-Gelre. Vanaf 1713 kwam Vlodrop samen met enkele andere gemeenten als Staats-Opper-Gelre aan de Verenigde Provinciën.

Herkenbosch (Limburgs: Hirkebosj) is een kerkdorp in Midden-Limburg (Nederland) met ongeveer 4170 inwoners. Het maakt samen met vijf andere dorpen deel uit van de gemeente Roerdalen, en ligt niet ver van de Duitse grens en Melick.
Evenals de Roerdalen-dorpen Vlodrop, Melick en Sint Odiliënberg ligt Herkenbosch aan de meanderende rivier de Roer, aan de rand van het Roerdal.
Het natuurschoon biedt veel gelegenheid tot toerisme. Er zijn veel routes, voorzien van bewegwijzering, om te wandelen, fietsen en paardrijden. In de buurt bevindt zich het Nationaal Park De Meinweg. Ook is er een golfbaan.

Recent verleden In Herkenbosch was tot 2007 het gemeentehuis gevestigd van de voormalige gemeente Roerdalen; deze gemeente is in 1991 door fusie van Melick en Herkenbosch met Vlodrop ontstaan. De nieuwe gemeente Roerdalen, uitgebreid met de kerkdorpen Sint Odiliënberg, Montfort en Posterholt, heeft het gemeentehuis te Sint Odiliënberg.
Historie In het begin van de elfde eeuw komen we voor het eerst Melika und Herckenbusch tegen, die vanaf dat moment onafscheidelijk met elkaar verbonden zijn in één Schepenbank. Tot 1494 behoorden beide dorpen tot het hertogdom Brabant. Toen verwierf de hertog van Gulik het pandschap van Wassenberg, waartoe ook Melick en Herkenbosch behoorden. In het Verdrag van Venlo in 1543 werd het land van Wassenberg definitief overgedragen aan de hertog van Gulik. Deze situatie bleef zo tot het binnenvallen van de Franse troepen in 1794. Tijdens de Franse periode werd de gemeente ingelijfd bij het Roerdepartement. In deze periode werd de naam Melick en Herkenbosch veranderd in Mairie de Herkenbusch. Dat was maar van korte duur, want nog geen vijftien jaar later werd dat weer teruggedraaid. Na inlijving bij de Franse Republiek, kwam Melick en Herkenbosch in 1815 bij het koninkrijk Pruisen. Op 16 oktober 1816 gingen Melick en Herkenbosch over naar het Koninkrijk der Nederlanden, onder de naam gemeente Melick en Herkenbosch. Tijdens de revolutie in de Zuidelijke Nederlanden was de gemeente van 1832 tot 1839 onder heerschappij van de koning der Belgen, waarna ze terechtkwam bij het hertogdom Limburg, als onderdeel van het koninkrijk Nederland.
De industrie is geconcentreerd op het industrieterrein Roerstreek aan de Veldweg. Dit grenst aan het Roermondse industrieterrein Heide en Roerstreek. Verder staat er een fabriek van Akzo Nobel, vlak bij de dorpskern.

Typisch aan dit dorp is de kleinschalige landbouw. Vroeger bestond dit uit kleine gemengde bedrijven. Behalve in het Roerdal, is zandgrond de overheersende grondsoort. Dit is uitstekend geschikt voor aspergeteelt. Met de aspergeteelt kunnen de boerenbedrijfjes het hoofd boven water houden. Buiten het aspergeseizoen, wordt met de verbouw van andere gewassen, vaak tuinbouwgewassen zoals prei, voor de overige inkomsten gezorgd.
De kerk werd door terugtrekkende Duitse troepen in 1945 opgeblazen. Na de oorlog vond herbouw plaats. In 1949 werd het gebouw weer in gebruik genomen. Het Priesterkoor kon worden behouden. Dit gedeelte stamt uit de 13e eeuw.
Op 13 april 1992 richtte een aardbeving veel schade aan. Algehele sloop werd overwogen. Een grondige renovatie, en de herbouw van de torenspits bepaalt het huidige silhouet.

In Herkenbosch was alleen de voorburcht van het Kasteel Daelenbroeck bekend en in gebruik. Vanaf de jaren negentig werd het kasteel volledig bouwkundig en archeologisch onderzocht en werd op basis van o.a. een 18e-eeuwse tekening een nieuwe hoofdburcht gebouwd, met nog elementen van de middeleeuwse burcht erin verwerkt. Het complex is tegenwoordig in gebruik als hotel, restaurant en partycentrum.
De geschiedenis gaat terug tot in het begin van de 14e eeuw. Godfried van Heinsberg, de Gulikse leenheer van Wassenberg, besloot in 1311 in het moerassig gebied ("broeck") van het Roerdal een woon- en jachtslot te gaan bouwen. In de loop van de jaren is dit slot in handen van verschillende edellieden geweest, die er allen op hun eigen manier hun stempel op drukten. Een keerpunt was echter de 80-jarige oorlog. In 1598 werd het kasteel belegerd en dit betekende het begin van de ondergang van de hoofdburcht. Na de dood van de toenmalige kasteelheer, Hattardt van Pallandt, ontstond er een strijd tussen zijn schoonzonen om het kasteel. Toen in het jaar 1707 het kasteel uiteindelijk werd toegewezen aan Jan Ernest van Rollingen, was deze door de procesvoering dermate berooid, dat er geen geld was om het kasteel volledig te restaureren. Hij besloot in de voorburcht te gaan wonen en restaureerde deze, maar sloopte de hoofdburcht en gebruikte de kelders als voorraadschuur. Zo werd de hoofdburcht, nadat deze nog verder in verval was geraakt, in de 19e eeuw tot op de kelders afgebroken.