Kort verslag

12 september Les Preses 66km

Tom, Edwin, Maarten en ik vertrekken met het vliegtuig vanuit Rotterdam naar Girona, waar we snel op de fiets zitten om eerst inGirona gastankjes te kopen. Ze zijn te koop bij de winkel El Corte Ingles, maar ook bij de Decathlon. Daarna gaan we snel naar de fietsroute, die over een oude spoorlijn gaat richting eerste camping in Les Preses. Het fietspad is overigens erg lastig te vinden, maar wij hebben GPS en zitten direct op het fietspad. Onderweg hebben we ineens ontmoeting met Johnny, die bij een fietsenwinkel staat, waar zijn fiets wordt gerepareed. Hij is met een kapotte fiets naar Spanje gevlogen, de ketting en tandwielen waren hoognodig aan vervanging toe.

We fietsen nog voor het donker de camping op en daar treffen we Roel aan. Johnny en Roel waren reeds 2 dagen eerder naar Girona gevolgen en hebben lekker ingefietst o.a. langs de Costa Brava. We gaan naar een deftig restaurant waar het eten uitstekend is en eigenlijk niet al te duur.

13 september Guardiola 79km

We komen snel in Olot en gaan via Ripoll en Guardiola naar de camping. We beklimmen twee cols vandaag: de Canes en de Merolla. Niet al te hoog maar wel over rustige bergwegen zonder al te veel verkeer. Nadat we in Ripoll uitgebreid hebben geluncht fietsen we aan de linkerkant van de rivier over een stuk onverhard, maar jammer genoeg gaat dit weggetje niet al te ver door en steken we over om op het asfalt de route te vervolgen.

Het is heerlijk fietsen naar Guardiola en daar doen we boodschappen in een klein winkeltje naast de bakker, zodat we 's-avonds zelf kunnen koken. Dan nog een paar km klimmen en we komen bij de camping waar we Maarten aantreffen, die zelf met de trein naar Spanje is gereisd en ons verder vergezelt tot aan Pau.

Het is rustig op de camping maar vooral ook koud als we het eten bereiden. Gelukkig hebben ze ook nog een barretje waar we een afzakkertje kunnen halen.

14 september La Seu d'Urgell 78km

De hele dag fietsen we over heel rustige bergweggetjes aan de rand van het Natuurpark de Cadi-Moixero. We bedwingen twee cols vandaag, de Josa en de Galliner, weer net wat hoger dan die van gisteren, de opbouw van onze tocht is dan ook perfect.

Het is hier zo stil, de dorpjes stellen hoegenaamd niets voor en met Raymon en Roel kom ik in Tuixent, waar we weer uitgebreid lunchen. De restaurants zijn goedkoop hier, dus we nemen het ervan, al beginnen ze wel laat, meestal 1 uur of half 2. We fietsen nog een stuk onverhard en vervolgen onze route over het asfalt omhoog. Al snel hebben we een lekke band en een kapotte ketting, het gevolg van het fietsen over onverharde paden. De weg gaat verder omhoog en we klimmen naar de Col de Galliner, waarna een pittige afdaling volgt over een bochtige weg die we behoedzaam afdalen, omdat er nogal wat steentjes, zand en grind in de bochten ligt. Veilig arriveren we in het stadje La Seu d'Urgell en na enkele km treffen we al de camping aan, waar de anderen ook al zijn. Gelukkig heeft Tom aan boodschappen gedacht en kunnen we lekker kokkerellen zodat we onze energievoorraad weer op peil kunnen brengen.

15 september naar Llavorsi 67km

Vanuit de camping steken we de weg over en schieten meteen een klein weggetje in, omhoog naar de berghut Sant Joan de l'Erm. We passeren eerst het dorpje Castellbo, met een klein winkeltje annex restaurant, waar ze ook een camping beheren. Het is hier nog rustiger dan de afgelopen dagen want de weg leidt alleen naar de berghut en het asfalt houdt daar dan ook op. In de berghut kan je uiteraad weer een complete lunch krijgen, altijd incl. wijn, maar die laten we toch maar steeds schieten. En dan begint het grote avontuur, we fietsen vanaf nu uitsluitend over onverhard weggetjes naar Llavorsi dwars door de bergen, met soms zeer pittige klimmetjes tussendoor. Het is wel zoeken naar de juiste route, maar met kaart en GPS komen we er wel.

Het is een pittige etappe maar wel enorm genieten. Wel heeft het materiaal het nu zwaarder te verduren en hebben we 2 lekke banden (snakebites). En we zijn nog bijna de GPS-en kwijtgeraakt (Maarten en ik hebben er één bij ons), die vliegen zo uit de houder bij deze hobbelige afdalingen, maar gelukkig hebben we Johnny bij ons en die vindt steeds de GPS-en terug.

Na een spectaculaire dag (waarschijnlijk de mooiste van de week) komen we aan in Llavorsi, waar de camping op ons wacht. En natuurlijk een restaurantje, waar het lekker warm is en waar we dan ook de maaltijd gebruiken. Ook hier beginnen ze erg laat, 21.00 uur, maar ja, wij willen naar Spanje, dus dat hoort er eenmaal bij.

16 september rustdag in Llavorsi

De fietsen worden weer helemaal nagekeken en opgepoetst en we doen verder helemaal niets vandaag. We zijn best moe na de voorgaande dagen en laten de spiertjes eens goed herstellen.

17 september naar Arties 69km

Pakweg 16km voorbij Llavorsi splitst de groep zich, Tom en Edwin beklimmen de Bonaigue 2072m, de rest gaat rechtsaf een klein weggetje in die ons uiteindelijk naar de berghut Montgarri leidt. Ook hier geen verkeer, want al snel verlaten we het asfalt. We slingeren door een prachtige vallei geleidelijk omhoog en fietsden soms door beekjes, vaak over keienpaden tot aan de berghut, waar we echt even moeten bijkomen. Maar we zijn er nog niet, de klim gaat door en is af en toe erg pittig tot aan Beret, een skidorp op 1880m, waar we eindelijk weer asfalt treffen. Een schitterende afdaling over een brede asfaltweg brengt ons bij de camping in Arties. De camping is al gesloten, einde seizoen. We gaan er toch maar staan, lekker rustig, gelukkig is het sanitairblok open, uiteraard met koude douches, maar we hebben een prima plek, weer direct langs een beekje.

18 september naar Arreau 73km

We passeren de grens van Frankrijk na de klim van de Col du Portillon en fietsen via Bagneres-de-Luchon naar de tweede klim vandaag, de Col de Peyresourde. Op de col is een prettig restaurantje, ze maken kleine crêpes, 12 stuks voor 4 euro. In Arreau gaan we naar de Camping Municipal en eten weer lekker gemakkelijk in de plaatselijke pizzeria.

19 september naar Luz Saint-Sauveur 62km

We nemen tijdelijk afscheid van Raymon, die rechtstreeks naar Pau gaat en wij gaan er meteen stevig tegenaan. De etappe van vandaag kunnen we wel bestempelen als de koninginnerit en we starten dan ook vroeg om 8.00 uur. We beklimmen eerst de Col d'Aspin, een stevige kuitenbijter, maar nog helemaal niets vergeleken met wat er zich daarna aandient, de Tourmalet. Niet voor niets een fameuze belklimming, met vele vele kilometers van 9% en 10%, zonder dat er ook maar ergens een mogelijkheid is om even op adem te komen. In 1u56min bereik ik de top en ga ik eens lekker een pasta naar binnen werken. Geleidelijk druppelt iedereen binnen en we kleden ons warm aan voordat we de afdaling inzetten.

In Luz Saint-Sauveur vinden we een heerlijke camping achterin het dorpje, die ook beschikt over een hostel. Daar kunnen Tom en Edwin een keer binnenslapen, want hun tentjes, beiden hebben een Coleman Raid, zijn niet geschikt voor deze tocht. Een piepklein enkeldaks tentje waarin het zeer vochtig wordt door de condens. Slaapzak, matje e.d. zijn dan ook 's-morgens drijfnat.

We eten voor 12 euro een uitstekend menu in het restaurantje hier, waar ze ons verwennen met extra kip en friet.

20 september naar Lasseube 96km

De langste etappe waarin de laatste beroemde klim, de Aubisque 1709m. Vanuit de camping is het eerst nog lekker freeweehlen naar Argeles-Gazost, waar het zonnetje schijnt en het lekker warm is. Vanuit dit leuke toeristische stadje begint de klim, eerst heel geleidelijk gevolg door een serieus aantal kilometers naar de eerste col, de Soulor. Vanaf de Soulor zie je de machtige bergwand waartegen de weg naar de Aubisque is gebouwd, een spectaculair gezicht van een weg die maar een kleine streepje is tegen deze steile wand. De klim naar de Aubisque is overigens niet meer zo heel zwaar en boven aangekomen wachten Maarten, Johnny en ik op de anderen. Het wachten duurt echter enkele uren en net op het moment dat we vertrekken komt Edwin boven. Wij gaan toch maar afdalen en gaan in Laruns uitgebreid boodschappen doen, om vanavond eens weer zelf te koken.

We nemen hier afscheid van Maarten, die vanavond al de trein heeft van Pau naar Parijs enwe fietsen door, over onverwacht schitterende weggetjes naar Lasseube, waar de camping eigenlijk ook al gesloten is voor dit seizoen. Gelukkig is de campingbeheerder er nog en kunnen we er staan en gebruik maken van de warme douches.

21 september naar Pau 25km

Via rustige landelijke weggetjes komen we aan bij de luchthaven van Pau, waar we Raymon weer treffen, en prepareren we de fietsen weer voor het vervoer met het vliegtuig. Iedereen en alles komt weer heelhuids aan op Schiphol.